Według raportu Promo-Lex w 2020 dokonał się znaczny regres w kwestiach związanych z prawami człowieka w Naddniestrzu w stosunku do sytuacji sprzed pandemii Covid-19. Lokalne władze w tym okresie prowadziły takie działania, które w znacznym stopniu ograniczały swobody obywatelskie.
Te obostrzenia dotyczyły głównie swobody przemieszczania się, która była znacznie utrudniona przez jednostronne ograniczenia w podróżowaniu stosowane przez tamtejszą administrację. W tym celu pomiędzy Naddniestrzem a Mołdawią, po stronie nieuznawanego quasi-państwa, powstało 37 prowizorycznych punktów kontrolnych, które służyły zablokowaniu możliwości przejścia na prawy brzeg Dniestru. Te działania nie były koordynowane z Kiszyniowem.
Naruszenia praw człowieka
W kwestiach związanych z systemem penitencjarnym w regionie Naddniestrza w roku 2020 miało miejsce pogorszenie warunków przetrzymywania zatrzymanych. W Europejskim Trybunale Praw Człowieka toczyło się 37 spraw dotyczących tortur i złego traktowania więźniów, z czego 17 dotyczyło właśnie tego nieuznawanego państwa.
Podstawowym problemem w zakładach karnych w tym quasi-państwiejest przeludnienie oraz brak odpowiedniego dostępu do pomocy medycznej. Kolejnym naruszeniem praw człowieka jest wydłużenie okresu tymczasowego aresztu z 3 do 14 dni. W tym przypadku administracja w Naddniestrzu powołuje się również na walkę z pandemią Covid 19.
Ograniczeniom uległo także prawo do manifestowania poglądów. W 2020 roku zostały skazane 4 osoby z artykułu „o obrazie władz Naddniestrza”. Zgodnie z lokalnym „prawem karnym” za takie przewinienie grozi jeden rok pozbawienia wolności.
Rosyjskie finansowanie
W okresie pandemii Covid 19 zainteresowanie międzynarodowej opinii publicznej wydarzeniami w Naddniestrzu było ograniczone. To quasi-państwoutrzymuje się ze wsparcia finansowego ze strony Rosji, które nie jest warunkowane przestrzeganiem praw człowieka. Dla Moskwy to państwo stanowi strategiczny przyczółek w pobliżu granic Wschodniej Flanki NATO.
Pogłębienie się izolacji międzynarodowej Naddniestrza oraz niewystarczająca kontrola organizacji międzynarodowych prowadzą do regresu w kwestii swobód obywatelskich w tym nieuznawanym międzynarodowo quasi-państwie. Jednakże wsparcie dla Tyraspola nie stanowi priorytetu dla rządu w Mołdawii, który przygotowuje się do lipcowych wyborów. Nie jest również najważniejsze dla Unii Europejskiej, która bez zaangażowania się Kiszyniowa w proces integracji europejskiej, nie posiada żadnych niezależnych narzędzi odziaływania na Naddniestrze.
