Rewizjonizm w serbskiej polityce historycznej
26 października, Centrum Prawa Humanitarnego zaprezentowało raport dotyczący polityki historycznej w Serbii w kontekście wojny z lat 90tych. Według głównych tez raportu polityka historyczna stała się głównym elementem politycznym po dojściu do władzy Serbskiej Partii Postępowej w 2012 roku.
Głównym celem tej polityki było przedstawianie Serbów jako ofiar wojny w kontekście interwencji NATO w 1999 roku podczas wojny w Kosowie. Kolejnym wydarzeniem, które miało duże znaczenie dla martyrologii serbskiej była operacja Burza (Oluja), w której w wyniku działań armii chorwackiej ludność serbska musiała opuścić Krainę w roku 1995 (region w środkowej Chorwacji).
Ta polityka według twórców raportu nastawiona była na polityczny dyskurs: „powrotu do dumy narodowej”. Według polityków obecnej administracji: „poprzednie rządy i społeczność międzynarodowa zmuszały naród serbski do wstydu z powodu swoich bohaterów i ofiar wojen z lat 90”.
Specyfika serbskiej polityki międzynarodowej
Prezydent Vucić, w okresie rządów Milosevicia był ministrem informacji podczas wojny w Kosowie. Jego rząd próbuje prowadzić wielowektorową politykę międzynarodową, jednocześnie utrzymując silne, deklaratywne, wsparcie dla integracji europejskiej. Na poziomie krajowym nadal podejmowane są jednak próby utrzymania poparcia dla rządu przy wykorzystaniu resentymentów historycznych.
