Serbia miejscem tajnych negocjacji afgańskich
Były minister spraw zagranicznych Serbii Ivica Dacić powiedział, że jego kraj był miejscem tajnych spotkań rządu afgańskiego oraz przedstawicieli talibów w ostatnich dwóch latach.
Rozmowy były uzgadniane z partnerami z Unii Europejskiej oraz Stanami Zjednoczonymi. W 2018 i 2019 roku doszło w sumie do trzech spotkań organizowanych przez serbski think tank East-West Bridge. Jovan Kovacić, dyrektor tej organizacji, stwierdził, że został poproszony o poprowadzenie spotkań przez jednego z polityków z Unii Europejskiej.
Tajne rozmowy
East-West Bridge jest organizacją posiadającą doświadczenie w prowadzeniu dialogu w strefach konfliktu. Jednakże największe znaczenie miało miejsce rozmów, które musiało być neutralne i akceptowalne przez wszystkie strony. Do rozmów w Belgradzie został zaproszony Michael Semple, irlandzki ekspert do spraw Afganistanu. Semple był zastępcą specjalnego przedstawiciela Unii Europejskiej w Afganistanie, dopóki ówczesny rząd w Kabulu nie wydalił go w 2007 r. z powodu jego „nieautoryzowanej działalności”.
Podjęcie współpracy irlandzkim ekspertem było zaaprobowane przez rząd serbski.
Kovacić podkreślił, że choć rozmowy były zatajone przed opinią publiczną, to zainteresowane rządy wiedziały o ich przebiegu, podobnie jak reprezentanci ONZ.
W kwestii finansowania tego przedsięwzięcia Kovacić podkreślił, że każda ze stron pokryła koszty podróży i zakwaterowania we własnym zakresie. Władze Serbii zapewniły jedynie odpowiednie warunki lokalowe, nie ponosząc przy tym dodatkowych wydatków.
Serbia jako miejsce negocjacji
Wybór Serbii jako państwa, w którym odbywają się negocjacje pokojowe może wydawać się zaskakujący, zważywszy na nieuregulowany konflikt z Kosowem. Jednakże organizacja tych rozmów wymagała pełnej dyskrecji oraz znalezienia miejsca, które byłoby akceptowalne dla wszystkich stron.
Serbia, chociaż zaangażowana jest w proces integracji z Unią Europejską, to w wymiarze wojskowym nie współpracuje ze strukturami Zachodu. Takie stanowisko Belgradu wynika z doświadczeń interwencji wojskowej NATO podczas wojny z Kosowem w 1999 roku.
Z punktu widzenia Belgradu prowadzenie ważnych rozmów pokojowych na terytorium Serbii stanowiło nobilitację dla dyplomacji tego kraju.
