W czwartek odbyła się pierwsza dyskusja w ramach zainicjowanego przez Estonię Forum Parlamentarnego Trójmorza. Spotkanie, które odbyło się w formie zdalnej, koncentrowało się na kwestiach związanych z rozwojem infrastruktury regionu i przyciągania inwestorów do tej części Europy.
Przewodniczący estońskiego parlamentu Jüri Ratas oświadczył inaugurując spotkanie, że Trójmorze „przeszło długą drogę” od czasu swojego powstania. Przypomniał, że region Europy Środkowo-Wschodniej jest zróżnicowany narodowościowo, ale dzieli „ważny i tragiczny rozdział w swojej historii”, jakim było funkcjonowanie w ramach bloku sowieckiego, co wpłynęło na gospodarkę i infrastrukturę tych państw.
Podkreślił, że kraje Trójmorza w ostatnich 30 latach osiągnęły „spektakularny sukces”, niemniej obszar ten musi się zmagać z niedostatkami. Przewodniczący Riigikogu wskazał na rolę Funduszu Trójmorza. Jak przekonywał, jest to „wyjątkowy instrument finansowy, który łączy publiczny i prywatny kapitał celem rozwoju infrastruktury”.
Znaczenie parlamentarnej współpracy
Jüri Ratas zwrócił uwagę na rolę współpracy parlamentów państw Trójmorza, która przełoży się na tworzenie odpowiedniego prawa oraz przyjaznej atmosfery mającej przyciągnąć biznes. – Musimy wspólnie ułatwiać realizację naszych priorytetowych projektów – zaznaczył. W jego opinii, transgraniczna współpraca pozwoli na redukcję administracyjnych obciążeń, usprawni działania inwestorów.
Wyraził też nadzieję, że podobne spotkania reprezentantów parlamentów krajów Inicjatywy Trójmorza będą odbywać się co roku. W I Forum Parlamentarnym Trójmorza wzięli udział przedstawiciele Czech, Estonii, Litwy, Łotwy, Polski, Rumunii i Węgier, a także amerykański kongresmen Adam Kinzinger oraz reprezentujący Funduszu Trójmorza Joe Philipsz.
Po spotkaniu Jüri Ratas napisał w mediach społecznościowych, że organizacja pierwszego Forum Parlamentarnego Trójmorza była dla niego wielkim zaszczytem. Podkreślił, że „kluczowe jest zaangażowanie parlamentów w stawiać czoła problemom związanym z nierównością gospodarczą i przestarzałą infrastrukturą” w krajach Europy Środkowo-Wschodniej.
