Jest jednym z największych miast północnej Polski jedną z dwóch stolic Województwa Kujawsko-Pomorskiego, ważnym ośrodkiem administracyjnym i akademickim, a także liczącym się ośrodkiem sportowym, kulturalnym i edukacyjnym – Toruń świętuję dziś kolejną rocznicę uzyskania praw miejskich. Kojarzy się nie tylko z piernikami, ale przede wszystkim z wybitnymi mieszkańcami, wśród których prym wiedzie z pewnością wybitny astronom Mikołaj Kopernik. Jest także znany dzięki zachowanym, wspaniałym zabytkom kultury materialnej, które cieszą oko mieszkańców i odwiedzających tłumnie miasto turystów i uczestników rozmaitych artystycznych festiwali.
Średniowieczny Toruń
Choć osadnictwo słowiańskie w miejscu gdzie powstało zakonne miasto funkcjonowało już od dawna początek historii miasta wiąże się z postacią Hermana von Salzy – wielkiego mistrza Zakonu Krzyżackiego. Miasto było położone w miejscu, które mogło ułatwić Krzyżakom ekspansję przeciwko ziemiom pogańskich Prusów. Dogodne położenie i bliskość spławnej rzeki spowodowały, że Toruń zyskał prawa miejskie 28 XII 1233 roku. Zjeżdżający do miasta osadnicy szybko aklimatyzowali się i stawali się częścią sprawnie funkcjonującego, średniowiecznego organizmu miejskiego. Miasto rozwijało się bardzo szybko i w XIII oraz XIV stuleciu stało się jednym z najważniejszych ośrodków handlowych w krzyżackich Prusach. Ten aspekt rozwoju miasta znalazł odzwierciedlenie w członkostwie Torunia w związku Hanzy, czyli Ligi Hanzeatyckiej – stowarzyszenia miast handlowych północnej Europy. Przynależność do Hanzy wiązała się nie tylko z prestiżem, ale także z jeszcze skuteczniejszym udziałem w wymianie handlowej. Po Wojnie Trzynastoletniej z Zakonem Toruń wchodził w skład I RP w latach 1454 – 1793 i był ważnym punktem, gdzie przeładowywano zboże i inne towary przed wysłaniem ich do Gdańska. W mieście handlowano nie tylko zbożem, ale także winem i wyrobami rzemieślniczymi. W północnej Europie Toruń słynął także ze swoich pierników, które wyrabiane na miejscu z udziałem sprowadzanych do miasta przypraw cieszyły podniebienia znakomitych gości – mistrzów zakonnych i królów Polski.
Rozbiorowy upadek
Upadek znaczenia miasta związany był z polityką Prus, które wraz z rozbiorami Polski najpierw oddzieliły Toruń od udziału w handlu zbożem, a później zmarginalizowały miasto niemal całkowicie. Toruń stał się prowincjonalnym, najpierw królewskim, a później cesarskim, ośrodkiem administracyjnym i dopiero odzyskanie niepodległości przez Polskę ponownie wpłynęło na jego gwałtowny rozwój. Przedwojenny Toruń był stolicą województwa pomorskiego i symbolem wojskowej i administracyjnej obecności II Rzeczpospolitej na Pomorzu.
