Autor: dr Tomasz Sińczak

Kartka z kalendarza. 1-12 VI 1848 – Zjazd Słowiański w Pradze

Podziel się tym wpisem:

Wielkie spotkanie narodów o słowiańskim pochodzeniu w habsburskiej Pradze było olbrzymią manifestacją siły tych etnosów, które choć formalnie należały do różnych, przeważnie niemieckich, monarchii to czuły ze sobą wspólnotę językową i kulturową. Wiosna Ludów wyzwoliła wśród nich własne aspiracje niepodległościowe. Choć ze względów politycznych wówczas ich realizacja nie była możliwa to jednak wspólne obrady i „policzenie się” pozwoliło na zwiększenie wysiłków na rzecz walki z germanizacją, a wśród części Słowian zachodnich i południowych, także na walkę z madziaryzacją. Z polskiego punktu widzenia Zjazd był ważny ponieważ obradujący w różnych sekcjach narodowych delegaci opublikowali „Manifest do narodów Europy” w którym zdecydowanie potępiali rozbiory Rzeczpospolitej. 
Przyczyny zjazdu 

Po raz pierwszy pomysł zjazdu pojawił się w prasie chorwackiej w kwietniu 1848 roku. Impulsem, który wpłynął na autorów koncepcji zjazdu były postulaty Frankfurckiego Zgromadzenia Narodowego, które przygotowując grunt pod zjednoczenie Niemiec ostro uderzały w słowiańskie społeczności zamieszkujące różne niemieckie państwa. Szczególnie ostro posłowie atakowali społeczność polską zamieszkującą hohenzollernowską Wielkopolskę, co wzbudziło sprzeciw wielu innych słowiańskich narodów szczególnie tych zamieszkujących imperium Habsburgów, gdzie poczucie odrębności od niemieckiej dynastii i administracji było silnie odczuwalne.  

Zjazd 

Zjazd zaczął się 2 czerwca i trwał do 12 czerwca 1848 roku. Delegaci obradowali w sekcjach: czesko – słowackiej, polsko – ruskiej i narodów południowosłowiańskich. 8 czerwca padł nawet postulat by wszystkie narody słowiańskie zamieszkujące państwo Habsburgów zgłosiły do cesarza postulat dotyczący federalizacji państwa. Powstał nawet „Manifest do narodów Europy”, który miał na celu przypomnieć innym nacjom o sprawie polskiej i innych społeczności słowiańskich żyjących w państwie Habsburgów. Obrady zakończyły się zamieszkami w Pradze, co skłoniło władze cesarskie do zakończenia obrad i wyproszenia z kraju delegatów z innych państw. Zjazd był jednym z bodźców do działania dla ruchu panslawistycznego. 

Skip to content