Kartka z kalendarza. 7 XII 574 – Justyn II adoptuje Tyberiusza
Dynastia potomków Justyna I, którego sylwetkę przybliżaliśmy już naszym Czytelnikom jako niezbyt rozgarniętego, choć bardzo uczciwego administratora, rządziła państwem rzymskim w niezwykle ważnym ciekawym okresie czasu. Szybko okazało się, że uruchomiony w V wieku ciąg zdarzeń związanych z dalszym ciągiem procesów migracyjnych rozgrywających się na olbrzymich obszarach Europy i Azji. Nacisk kolejnych fal germańskich najeźdźców w poprzednim stuleciu zniszczył państwo zachodniorzymskie, natomiast fale koczowniczych azjatyckich nomadów kąsały wschodnie imperium i wszystkie inne państwa osiadłych społeczności południowej części zamieszkałych części obu kontynentów. Pod wpływem tego i innych, również wewnętrznych, czynników mocno zaktywizował się na arenie międzynarodowej również sasanidzki Iran. Pod Chosroesem I Anuszirwanem państwo osiągnęło wspaniałe sukcesy na arenie międzynarodowej i gospodarczej. Sukcesy Anuszirwana na Półwyspie Arabskim spowodowały, że państwo miało spore zasoby, które mogły zostać użyte przeciwko Rzymowi. Wielka klęska, która spotkała Cesarstwo na wschodzie spowodowała, że cesarz Justyn II, już i tak słynący z zachowań wskazujących na chorobę umysłową, całkowicie się złamał i zdecydował się na adopcję znakomitego wodza wojsk lądowych Tyberiusza, którego panowanie stało się wstępem do pięknego późnoantycznego bell epoque, cała wschodnia część Morza Śródziemnego weszła w okres gospodarczego dobrobytu.
Justyn II i Bałkańskie piekło
Gdy 14 listopada 565 roku umarł Justynian I władza płynnie i bez szczególnych komplikacji przeszła w ręce jego kuzyna Justyna, które wstąpił na tron jako Justyn II. Nowy władca zaczął panowanie podnosząc notowania państwa u poddanych, szybko bowiem posłacał długi Justyniana I i zapewnił ludowi rozrywki z okazji celebracji swojego konsulatu w 566 roku. Justyn II storni od nowych długów, a ostatnie długi po poprzedniej parze cesarskiej spłaca jego żona – cesarzowa Zofia. Pewny siebie Justyn zrywa pokój z koczownikami na Bałkanach nie chcąc płacić kaganowi trybutu. Awarowie i podlegli im Słowianie kontynuują więc proces osiedlania się na olbrzymich obszarach należących do Cesarstwa. Słowianie zakładają liczne osady na Bałkanach dając początek zupełnie nowej historii tej części naszego kontynentu.
Bliskowschodni cios
Justyn, który już wcześniej zachowywał się dość ekscentrycznie, zerwał też traktat pokojowy z Chosroesem Anuszirwanem. Wojska sasanidzkie z powodzeniem kontynuowały tradycję niszczenia miast cesarskich i przesiadlenia olbrzymich rzesz ludności w głąb Płaskowyżu Irańskiego. Król królów skutecznie obległ też wielką rzymską twierdzę na wschodzie Darę – która byłą nie tylko punktem militarnego oporu, ale też ważnym ośrodkiem handlowym. Justyn załamał się całkowicie i popadł w obłęd. Cesarzowa, która potrafiła wymóc na nim racjonalne decyzje nakłoniła go do adopcji i przekazania władzy dowódcy wojskowemu Tyberiuszowi, który do 578 roku był formalnie tylko cezarem. Przed Tyberiuszem II stały trudne decyzje…
