Kartka z kalendarza. 1 II 1411 – Pierwszy pokój toruński

Zawarty 1 II 1411 roku pierwszy pokój toruński kończył wielką wojnę z Zakonem Krzyżackim. Przypomnijmy, że bezpośrednią przyczyną wybuchu powstania na Żmudzi w 1409 i poparcie go przez Witolda brata króla Polski, wpłynęło na wybuch konfliktu, który narastał już od dłuższego czasu. Zakon rósł w siłę i z każdym dniem coraz to mocniej rozwijał swoje wpływy aspirując do głównego rozgrywającego w tej części wybrzeża Bałtyku.  Postanowienia traktatu pokojowego wpłynęły na osłabienie gospodarcze Zakonu i rozwój Polski, która starała się zaznaczyć swoje aspiracje do powrotu na Bałtyk.

Wojna 1409- 1411

            Jesienią 1409 roku Zakon wypowiedział Polsce wojnę i zagarną Ziemię Dobrzyńską. Do czerwca 1410 roku trwało zawieszenie broni między Polską, a Zakonem. 9 lipca 1410 roku wojska polsko-litewskie wkroczyły w granice Państwa Zakonnego. 15 VII 1410 roku doszło do wielkiego zwycięstwa wojsk polsko-litewskich nad Zakonem w bitwie pod Grunwaldem. Mimo iż zwycięstwo to nie zostało należycie skonsumowane zostało potwierdzone sukcesem pod Koronowem 10 października 1410 roku. Pozbawiony szans na sukces Zakon przystał na propozycję rozmów pokojowych. Rozmowy miały miejsce w Toruniu.

Skutki traktatu z 1 II 1411

            Państwo Zakonu Krzyżackiego utraciło inicjatywę strategiczną w walkach z Polakami. Traktat przyznawał Żmudź Litwie aż do śmierci Witolda, Zakon godził się na sąd polubowny w sprawie Santoka i Drezdenka oraz zrezygnował ze swoich pretensji do Ziemi Dobrzyńskiej. Polska nie odzyskała Ziemi Chełmińskiej i Pomorza Gdańskiego. Zakon stał się osłabionym militarnie, i coraz to słabszym gospodarczo, satelitą potężnej dynastii luksemburskiej. Po 1411 Polskę i Litwę czekało jeszcze wiele lat zmagań przed ostatecznym zniszczeniem potęgi Zakonu.