Kartka z kalendarza. 12 kwietnia – Krzyżowcy zdobywają Konstantynopol

IV krucjata przeszłą do historii jako ta, która w bardzo jaskrawy sposób oddaliła się od ideału walki rycerstwa o uwolnienie Ziemi Świętej od panowania muzułmanów. Krzyżowcy w spektakularny sposób pokazali swoje przywiązanie do zgoła przyziemnych wartości, a Europa Zachodnia dość swobodny stosunek do problemów Bałkanów i Bliskiego Wschodu. Bizancjum natomiast przeżyło zapaść, z której podźwignęło się dopiero po prawie półwieku.

Wenecja

Uczestnicy krucjaty spotkali się w Wenecji, która od wielu już lat była morską potęgą zdolną do przerzutu wojsk w dowolną część Morza Śródziemnego. Weneccy dożowie chętnie oferowali odpłatnie swoje usługi tym, którym najbardziej zależało na utrzymaniu łączności z łacińskimi państewkami Lewantu. Rycerstwo nie było jednak w stanie opłacić kosztów przeprawy. W związku z tym krzyżowcy pomogli Wenecjanom w zdobyciu miasta Zara kontrolowanego przez chrześcijańskie Węgry. Miasto padło w listopadzie 1202 roku.

W 1203 roku w poszukiwaniu pomocy w odzyskaniu tronu przebywał podróżując Aleksy Angelos, późniejszy Aleksy IV (1204), syn obalonego Izaaka II Angelosa (1185-1195). Prosił on o wsparcie w odbiciu władzy. Krzyżowcy i doża Wenecki przystali na tę propozycję za cenę olbrzymiego honorarium, jakie zobowiązał się uiścić Aleksy po odzyskaniu tronu i wojskowego wsparcia w ekspedycję na Bliski Wschód.

Odzyskany tron Aleksego

W czerwcu 1203 roku łacinnicy pojawili się pod murami miasta wraz z Aleksym Angelosem. 17 VII miasto zostało zdobyte pomimo zaciętej obrony Waregów z gwardii Aleksego III.

Aleksy Angelos uwolnił z lochu swojego ojca Izaaka i zasiadł na tronie jako Aleksy IV.

Rzeź

Katolickie rycerstwo i Wenecjanie szybko zdali sobie sprawę, że obietnice młodego polityka były bez pokrycia. Krucjata prowadzona w imię Boże zboczyła z kursu i nie uzyskała obiecanego wynagrodzenia za swoją posługę w, kolejnej już zresztą, aferze na Bałkanach. Coraz bardziej panoszyli się w mieście. Mieszkańcy stolicy mieli dość zachowujących się ostentacyjnie katolików i cesarza, który kupił tron za cenę okupacji łacinników. Zdesperowani ludzie obalili Aleksego IV. Cesarz stracił życie. Władzę objął Aleksy V Dukas (1204) zięć Aleksego III (1195 – 1203), mąż Eudoksji, byłej żony króla Serbów. Zachodnie rycerstwo zorientowało się, że w takiej sytuacji nie dostanie już żadnych pieniędzy.

Katolicy ponownie zdobyli Konstantynopol 12 IV 1204 tym razem dokonując potwornej rzezi mieszkańców. Stolicę Cesarstwa plądrowano przez 3 dni. Zabytki sztuki niszczono, gdy nie dało się ich ukraść. Mieszkańców mordowano na niezwykle wymyślne sposoby. Okrutnie mordując bez rozgraniczenia na płeć i wiek. Uczestnicy krucjaty przystąpili do podziału imperium.