Król Węgier Salomon (1063 – 1074) został pokonany przez swego kuzyna Gejzę w bitwie pod Magyaród 14 III 1074 roku. Przegrane starcie pozbawiło węgierskiego monarchę korony. Zakończyło się pełne sukcesów panowanie związane z mocny prozachodnim kursem Węgier. Postać króla Salomona związan jest też z intensywnymi walkami, już osiadłych Węgrów, z nowymi koczowniczymi wojownikami, którzy pojawili się w Europie – Pieczyngami.
Początek panowania Salomona
Król Bela I zmarł w 1063 roku. Władzę po nim przejął z pełna aprobatą zachodniego Cesarstwa książę Salomon. Większość niemieckich arystokratów uważała ingerencję w politykę węgierską, jako inwestycję zapobiegającą odrodzeniu się węgierskich tendencji ekspansjonistycznych wymierzonych w kierunku zachodnim. Henryk IV, który wjechał na Węgry po śmierci Beli I przyjmowany był z należnym wielkiemu przywódcy szacunkiem i bez żadnych przejawów oporu. Gdy Cesarz koronował Salomona jego decyzja spotkała się z aprobatą na Węgrzech. Nowy król opierając się w swojej polityce zagranicznej na niemieckiej monarchii przeciwstawiał się odrodzeniu wpływów bizantyjskich na Bałkanach.
Zagrożenie ze wschodu
Siedmiogród był najeżdżany przez Pieczyngów – turecki lud koczowniczy, który pochodził z Azji Środkowej i z biegiem czasu przesuwał swoje siedziby coraz bliżej zachodnich ludów osiadłych. Salomon z pomocą solidarnie go popierających arystokratów węgierskich zadał nomadom wielką klęskę w bitwie pod Cserhalom w 1068 roku. Szybko okazało się, że gdy zagrożenie znikło na Węgrzech pojawiły się głosy kwestionujące panowanie Salomona.
Przeciw Bizancjum
Parcie Salomona w kierunku wybrzeży Adriatyku, które miało pozwolić młodej węgierskiej monarchii na zyskanie skutecznych narzędzi prowadzenia polityki gospodarczej spowodowało, że państwo znalazło się na kolizyjnym kursie z Konstantynopolem, który tradycyjnie wszystkie dawne ziemie Cesarstwa Rzymskiego traktował, jako predystynowane do przynależenia do Bizancjum. W 1071 w szybkiej kampanii odbił Belgrad z rąk Bizantyjczyków i zapewnił sobie wpływy w miastach portowych leżących nad Adriatykiem.
Utrata tronu
Podczas podziału łupów po zwycięstwie nad Bizantyjczykami dały o sobie znać dawne animozje. Synowie Beli w tym przyszły król – Geza przywołali swoje pretensje do tronu. W rezultacie doszło do wojny domowej na Węgrzech zakończonej bitwą pod Mogyoród, która zakończyła się klęską Salomona i jego ucieczką pod zachodnią granicę.
