„Orzeł” to jeden z tych okrętów Marynarki Wojennej RP, który jest owiany legendą ze względu na wspaniałą kartę w historii II Wojny Światowej. Jest też znany ze względu na swoje niewyjaśnione zaginięcie. Został zwodowany 15 stycznia 1938 roku w holenderskiej stoczni De Schelde w miejscowości Vlissigen. Okręt miał aż osiemdziesiąt cztery metry długości i miał wyporność prawie półtora tysiąca ton. Był bardzo silnie uzbrojony. Posiadał na stanie dwadzieścia torped do zwalczania okrętów przeciwnika i armatę Boforsa kalibru 105 milimetrów. Ponadto był wyposażony w uzbrojenie przeciwlotnicze w postaci podwójnej armaty Boforsa kalibru czterdziestu milimetrów. Rozpoczął służbę w Marynarce Wojennej 2 lutego 1938.
Koncepcja wykorzystania okrętów podwodnych
W drugiej połowie lat dwudziestych XX wieku dowództwo Marynarki Wojennej starało się zabezpieczyć przed możliwą agresją ze strony Związku Sowieckiego. Powstała więc konieczność wyposażenia floty w duże jednostki podwodne zdolne do skutecznego przeciwdziałania okrętom bolszewickim zanim te mogły by opuścić wody Zatoki Fińskiej. Wraz z rozwojem Krigsmarine pojawiło się zagrożenie przerwania dostaw do kraju w przypadku wojny z III Rzeszą. Okręty podwodne miały, więc długo pozostać autonomiczne i niszczyć niemieckie jednostki nawodne, które miały blokować dostawy materiałów do walczącego kraju. Wobec braku możliwości wyprodukowania takich jednostek przez stocznie krajowe podjęto decyzję o zakupie ich w stoczniach zagranicznych. Stocznie w kraju miały mieć możliwość budowy okrętów podwodnych dopiero w latach czterdziestych XX stulecia. Umowę na budowę okrętów podpisano w 1936 rok w Holandii.
Finansowanie „Orła”
Z finansowaniem powstania okrętu wiąże się bardzo ciekawa historia. Orzeł miał powstać dzięki rozliczeniu transakcji z Holendrami w ponad osiemdziesięciu procentach w płodach rolnych. W szczególności Holandia byłą zainteresowana jęczmieniem przeznaczonym do produkcji piwa. Pozostałe środki na budowę okrętu pochodziły ze zbiórki społecznej zainicjowanej przez redakcję czasopisma „Polska Zbrojna” już w 1926 roku. W wodowaniu okrętu 15 stycznia brali udział przedstawiciele polskiej komisji nadzorującej powstanie „Orła” i polski przedstawiciel dyplomatyczny w Hadze Wacław Babiński. Całość uroczystości relacjonowało „Polskie Radio”.
