Początek budowy kościoła Hagia Sofia w Konstantynopolu to data niezwykle ważna w historii sztuki europejskiej. Kształt bryły i wystrój obiektu miał wpływ na rozwój architektury całego kontynentu. Wspaniała sylwetka olbrzymiej bazyliki do dziś zachwyca odwiedzających miasto. W rocznicę początku budowy tego niezwykłego biektu warto zapoznać się z jej historią.
Twórcy obiektu
Kościół Mądrości Bożej w Konstantynopolu powstał z inicjatywy cesarza Justyniana (527- 565). Realizacją marzeń cesarza o obiekcie będącym prawdziwym centrum duchowym odrodzonego pod jego kierownictwem Cesarstwa Rzymskiego. Obiekt miał zastąpić kościół zniszczony w czasie powstania Nika ze stycznia 532 roku. Za realizację zamierzeń cesarza odpowiadało dwóch architektów Anthemios z Trallesu i Izydor z Miletu.
Wymiary obiektu
Hagia Sofia ma plan zbliżony do bazyliki oparty na osi wschód-zachód. Kościół posada potężną kopułę o średnicy 33 metrów, która wznosi się na pendentywach nad główną częścią kościoła. Hagia Sofia ma 81 metrów długości i blisko 70 metrów szerokości. Wysokość kościoła do najwyższego punktu w kopule wynosi 56 metrów.
Opis świątyni
Geniusz architektów objawił się w ciekawym rozwiązaniu. Otaczające główną kopułę półkopuły przenosiły swój ciężar za pomocą sklepień kolebkowych na ściany zewnętrzne. Główna kopuła wznosi się na czterech filarach. Od północy i południa przestrzeń środkową otoczyła w połowie jej wysokości piętrowa galeria o sklepieniu kolebkowym, która była ulokowana nad nawami bocznymi, które miały krzyżowe sklepienia. Kościół robił i robi na odwiedzających go wielkie wrażenie, ponieważ do wnętrza kościoła dostaje się światło z trzydziestu dwóch okien umieszczonych ze wszystkich stron obiektu. Pierwotna kopuła uległa zawaleniu w kilka miesięcy po oddaniu kościoła do użytkowania w 557 roku, ale została szybko odtworzona i od 562 roku do dziś zachowała się w niezmienionej formie. Obiekt podobnie jak inne kościoły Cesarstwa Wschodniego nie wyróżniał się szczególnie z zewnątrz – miał zachwycać tylko proporcją. Natomiast wewnątrz kościoła odbiorców mogły zachwycić wspaniałe mozaiki i malowidła, które uległy zniszczeniu dopiero po 1453 roku.
