Autor: Dr Tomasz Sińczak

Kartka z kalendarza. 23 V 1703 – Oblężenie Torunia przez wojska szwedzkie

Podziel się tym wpisem:
Wielka Wojna Północna (1700 – 1721) sprawiła, że Rzeczpospolita stała się wbrew swej woli areną walk potężnych monarchów europejskich. Wojska szwedzkie z impetem zajmowały kolejne tereny Rzeczpospolitej. W pościgu za Augustem II szwedzki monarcha zajmował i niszczył kolejne miasta Polski i Litwy. Jednym z najbogatszych miast północnej części państwa był Toruń – od dziesięcioleci czerpiący zyski z handlu zbożem. Szwedzkie oblężenie z czasów Wielkiej Wojny Północnej spowodowało, że w mieście wybuchły niszczące pożary, które odcisnęły straszliwe piętno na zabudowie miasta twierdzy. 
Dlaczego Szwedzi oblegli Toruń? 

Wojska Szwedzkie w pogoni za siłami Augusta II Sasa (1697 – 1706/1709 – 1733) zapuściły się głęboko w głąb terytorium Rzeczpospolitej. Karol XII (1697 – 1718) był mocno niedoceniany przez swoich przeciwników i po szybkim rozbiciu wojsk saskich w Inflantach szybko maszerował na zachód w kierunku Warszawy. Chciał zająć Wielkopolskę i uderzyć na Saksonię. Toruńska twierdza stanowiła dla niego punkt oporu, który koniecznie trzeba było zdobyć. Nie tylko z przyczyn militarnych, ale również ze względu na konieczność przerwania eksportu polskiego zboża. 23 maja Szwedzi podeszli pod Toruń, a 26 maja zamknęli pierścień oblężenia i przystąpili do regularnego oblężenia miasta. 

Skutki walk 

Oblężenie Torunia przez wojska szwedzkie trwało aż do października 1703 roku. Od 24 września Szwedzi z wielką zajadłością atakowali Toruń. Zniszczeniu uległ ratusz, katedra św. Janów, liczne kamienice Starego Miasta i ówczesny Dwór Artusa. W mieście brakowało wody pitnej. 9 października Szwedzi zakończyli ostrzał, a saska załoga miasta skapitulowała 14 października. By w przyszłości uniknąć kłopotów z krnąbrnym miastem Szwedzi zasypali fosy, wysadzono barbakany i całe partie mrów. Było to jedno z najgorszych oblężeń w całej historii miasta. 

Skip to content