
Kartka z kalendarza. 25 września – Tacyt cesarzem rzymskim
W historii Cesarstwa Rzymskiego w III stuleciu wielu władców musiało zmagać się z trudnościami na granicach. Okres wzmożonego naporu na limes rzymski związany był z wielkimi zmianami, jakie zachodziły w całej Eurazji. Kolejne grupy ludów, które nacierały na granice z wielkim impetem wdzierały się w granice imperium.
Z tego powodu wielu władców bezustannie musiało wraz z armią bronić stanu posiadania imperium i wypychać kolejnych najeźdźców z rzymskich prowincji. Sporo z nich w III wieku było więc wojskowymi. Mimo tego warstwa senatorska nie traciła wiary w możliwość osadzenia na tronie władcy, będącego uosobieniem tradycyjnych cnót rzymskich: szlachetnego, uczciwego, piętnującego zbytek i złe obyczaje. Taką postacią z pewnością był Marek Klaudiusz Tacyt.
Początek rządów
Tacyt przejął władzę nad Cesarstwem po rządach Aureliana (270 – 275). Jego poprzednikowi udało się spacyfikować separatyzm Palmiry – potężnego miasta karawanowego – które wyrosło na regionalną potęgę w wyniku klęsk, jakie władzy rzymskiej zadawali irańscy Sasanidzi.
Tacyt ukarał śmiercią morderców Aureliana. Cesarz pochodził z rodziny senatorskiej i cieszył się wielkim szacunkiem wśród elit stolicy. Nie jest jasne w jakich okolicznościach jego kandydatura stała się popularna wśród senatorów.
Tacyt w prowincjach wschodnich
Uwagę cesarza przykuwały prowincje wschodnie, jednak nie z powodu kolejnych agresywnych posunięć wojowniczych Persów, a ze względu na najazdy Gotów i Alanów, którzy nękali Grecję i Azję Mniejszą. Oba ludy opuściły swoje pierwotne miejsca zamieszkania i przesuwały się na południe, plądrując miasta Cesarstwa.
Goci byli ludem pochodzenia germańskiego, a Alanowie irańskimi koczownikami. W walce pomagał mu jego młodszy brat Florian. Zwycięstwa nad barbarzyńcami przeszły do historii na długo, zniechęcając oba ludy do dalszego nękania imperium. Tacyt był jednak osobą słabego zdrowia i w podeszłym wieku. Zmarł na febrę w wieku siedemdziesięciu sześciu lat. Władzę po nim przejął jego brat Florian.
Fot. Wikimedia Commons