Finałowe przyznanie niepodległości Grecji w trakcie trwania Konferencji Londyńskiej 3 lutego 1830 roku było w pewnym sensie finałem długiej drogi jaką miał za sobą grecki ruch rewolucyjny, wpisujący się w inne europejskie ruchy walczące z postwiedeńskim porządkiem na kontynencie. Grecka niepodległość nie byłaby możliwa, bez dość powszechnej zgody mocarstw. Europejskie potęgi były zdeterminowane nie tyle na nowe państwo w Europie, co na zaszkodzenie Turcji bez wzmocnienia żadnego z kontynentalnych graczy. Rosja opowiadała się po stronie greckiej występując w roli obrońcy prawosławnych. Był to stały element rosyjskich zagrywek przeciwko Osmanom w XIX stuleciu. Dla mocarstw zachodnich grecka niepodległość była natomiast metodą na zaspokojenie własnych społecznych oczekiwań. Grecki opór przeciwko Turkom był powszechnie podziwiany, a sympatia do Greków, wynikająca z fascynacji kulturą antyczną rodziła powszechne oczekiwanie, że rządy wesprą dzielnych Hellenów w oporze.
Droga do niepodległości
Pierwszym krokiem do greckiej niepodległości było powstanie tajnego stowarzyszenia niepodległościowego zwanego Filipiki Heteria, które miało za cel przygotowanie powstania przeciwko Osmanom w 1814 roku. W 1822 roku powstańcy ogłosili niepodległość kraju. By zyskać przewagę nad powstańcami Turcy stosowali okrutne metody pacyfikacji. W 1824 roku sprowadzili do Grecji znane z oddania sułtanom wojska egipskie. Wobec obiegających Europę wieść o tureckich okrucieństwach rosło poparcie dla wojny z Turcją. Połączone floty Wielkiej Brytanii, Francji i Rosji zniszczyły flotę Osmanów w bitwie pod Navarino 20 października 1827. Rosyjska wojna przeciwko Turkom z lat 1828 – 1830 wyczerpała również siły lądowe Turcji. Pokonana Turcja siadła do stołu rokowań z mocarstwami w 1830 roku.
Postanowienia Konferencji Londyńskiej
W marcu 1829 roku mocarstwa zdecydowały się, na powstanie Grecji jako państwa zależnego od Imperium Osmańskiego. Była to bardzo zachowawcza decyzja utrzymana w duchu wiedeńskiego legalizmu władzy. Szybko okazało się jednak, że tureckie klęski na froncie walki z Rosją doprowadziły znacznego osłabienia Osmanów i obaw mocarstw zachodnich co do intencji Romanowów. By zabrać Rosjanom pretekst do kontynuowania walk Londyn i Paryż postanowiły zaproponować Petersburgowi pełną niepodległość Grecji. Gwarantami niepodległości Grecji stały się Wielka Brytania, Francja i Rosja. Grecka niepodległość została ogłoszona 3 lutego 1830 roku. Do ustalenia ostatecznego kształtu greckiej niepodległości i konsensusu w sprawie wyboru władcy tego kraju wiodła jednak długa droga…
