Autor: Dr Tomasz Sińczak

Kartka z kalendarza. 4 II 211 – Śmierć Septymiusza Sewera

Podziel się tym wpisem:

4 lutego 211 roku w Eboracum zmarł cesarz Septymiusz Sewer. Cesarz był osobą nie tylko ambitną, ale i pracowitą. Przez prawie dwadzieścia lat panowania dokonał wielu zmian, które miały wpływ na dalsze funkcjonowanie Cesarstwa, a w przyszłości całej Europy. Po zwycięstwie w wojnie domowej zburzył wspierające konkurenta greckie miasto Byzantion, a na jego gruzach rozpoczął budowę rzymskiej metropolii, był to zalążek przyszłego Konstantynopola. Osobę Septymiusza wiążemy z początkiem panowania dynastii nazwanej na jego cześć – dynastią Sewerów, lub dynastią seweriańską. Skutecznie walczył z barbarzyńcami na granicach i prowadził agresywne operacje wojskowe przeciwko Arsacydom. Po jego śmierci władzę nad Cesarstwem objęło dwóch jego synów Geta i Karakalla.

Początek

            Septymiusz Sewer był w chwili swoich starań o przejęcie władzy znany z powodu swojego pochodzenia. Urodził się w Leptis Magna w rzymskiej Afryce Północnej, jego ojciec nie pochodził z senatorskiej rodziny. Septymiusz wżenił się w potężną na Wschodzie rodzinę. Jego druga żona, była córką kapłana boga Baala w Emesie. Julia Domna odegrała później dużą rolę w historii dynastii. Chłopcy, których urodziła: Geta i Karakalla mieli objąć władzę po Septymiuszu. Poprzez małżeństwo dość dobrze orientował się w nastrojach panujących na Wschodzie imperium. W 193 roku został wybrany przez żołnierzy cesarzem. W trwającej po śmierci Kommodusa wojnie domowej Sewer pokonał kontrkandydatów i odniósł wspaniałe zwycięstwo nad Pescenniuszem Nigrem. Ten uzurpator uzyskał wsparcie greckich miast, w tym Byzantionu, Sewer rozwścieczony skalą oporu zniszczył greckie miasto i nakazał je odbudować dopiero za kilku latach.

Wschód  

            Sewer rozumiał, że państwo Arsacydów słabnie i kolejne kryzysy dynastyczne pozwalają na skuteczne rozszerzenie rzymskich wpływów na Bliskim Wschodzie. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych II wieku prowadził z powodzeniem działania przeciwko Partom odnosząc w latach 197 – 199 szereg zwycięstw. Stworzył prowincję Mezopotamię. Ograniczył suwerenność państw klienckich w regionie. Nie udało mu się przejąć kontroli nad karawanowym miastem państwem – Hatrą. Mimo, że operacja zakończyła się klęską to zapoczątkowała długi proces niszczenia niepodległości karawanowych miast państw położnych miedzy Cesarstwem a Iranem.

Koniec rządów

            Mimo sukcesów na Wschodzie, dla cesarstwa coraz to bardziej uciążliwe były rajdy barbarzyńców na granice w Europie. Sewer zmarł podczas działań w Brytanii, gdzie odpierał ataki barbarzyńców z północy wyspy. Zostawił po sobie zasobny skarbiec i bezpieczne granice.

Skip to content