Dość powszechnie w naszej świadomości historycznej funkcjonuje zjazd w Gnieźnie podczas którego Otton III symbolicznie uznał Bolesława jako monarchę wchodzącego w skład odrodzonego przez dynastię saską Imperium Romanum. Warto jednak przypomnieć naszym czytelnikom, że związki cesarskiej dynastii saskiej i Piastów są starsze. Mieszko I był zaś oddanym lennikiem cesarskim i na spotkanie z małoletnim cesarzem przybył wyposażony w bogate dary. Spotkanie odbyło się w Quedlinburgu – mieście słynącym z pereł romańskiej architektury.
Mieszko I i spory w Cesarstwie
Na początku lat 80’ X wieku Cesarstwo Rzymskie dynastii saskiej zostało uwikłane w szereg problemów związanych z obecnością na Półwyspie Apenińskim. Otton II poniósł spektakularną klęskę w walkach z muzułmanami atakującymi Italię. Gdy umarł pozostawił po sobie państwo osłabione i targane przez walki ze zbuntowanymi Słowianami Połabskimi. O regencję nad małoletnim Ottonem III (983/996-1002) upomniał się Henryk Kłótnik – krewny chłopca i książę bawarski. Kłótnik chciał przejąć władzę i odsunąć od regencji matkę Ottona – Teofano – cesarzową pochodzącą z Bizancjum. Obawiano się wzrostu wpływu i zwyczajów „greckich” na niemieckim dworze. Teofano działała szybko i najpierw oddaliła z dworu cesarzową matkę a później doprowadziła do koronacji chłopca. W sporze w Rzeszy wyrosły więc dwa stronnictwa – wspierające Teofano i opowiadające się za Kłótnikiem. Mieszko I pierwotnie opowiadał się za Henrykiem. Jednak w 986 zmienił zdanie…
Do Greczynki
Mieszko zdecydował się zmienić front widząc, że postępowanie Henryka prowadzi do osłabienia Cesarstwa, które miało się nim i jego młodym państwem opiekować. Ponadto Mieszko obawiał się ataków rozochoconych rokoszem Henryka Połabian. Z tego względu uznał władze Ottona III i pojechał do Quedlinburga by przekazać dary Ottonowi i Teofano. Bizantyjska księżniczka i cesarzowa Rzeszy widziała zapewne w swoim życiu wiele kosztowności, więc chcąc się odróżnić od innych lenników Cesarstwa Mieszko zakupił dla chłopca… wielbłąda. Fakt obecności Mieszka przed obliczem cesarzowej i Ottona świadczy o uczestnictwie państwa Polan w polityce zachodniego Cesarstwa (Rzeszy), a wybór egzotycznego prezentu, z reguły jest interpretowany, jako dowód na międzynarodowe kontakty pierwszych Piastów.
