Kartka z kalendarza. 8 VII 1167 – Bitwa pod Sirmium
W połowie XII wieku Węgry weszły na ścieżkę szybkiego rozwoju. Państwo rozwijało się gospodarczo i szybko zdało sobie sprawę, że bez dostępu do morza wiele wcześniejszych wysiłków spali na panewce. W ekspansji na kierunku Dalmacji i Chorwacji przeszkadzała Węgrom polityka dworu w Konstantynopolu. Cesarstwo zazdrośnie strzegło swoich wpływów na Bałkanach i nie miało zamiaru dzielić się nimi z nikim. Manuel I Komnen (1143 – 1180) chciał, aby Węgry stopniowo związały się z Bizancjum. Przebywający na cesarskim tronie przyszły władca Węgier Bela uczył się greki i znał maniery obowiązujące na cesarskim dworze. W przyszłości dzięki odpowiedniemu małżeństwu miało dojść do unii obu państw. Nie było to jednak takie proste. Brat Beli Stefan nie chciał pozbyć się ani należnych bratu ziem ani suwerenności swojego królestwa. W rezultacie doszło do wojny. Manuel był zdeterminowany, aby zaprowadzić porządek na Węgrzech i zapewnić władze Beli. W rezultacie doszło do wojny. Cesarstwo znajdowało się wówczas w okresie rosnącej potęgi. Manuel był czwartym z dynastii Komnenów i z powodzeniem realizował plan powrotu Biznacjum do roli rozgrywającego na wielu odcinkach olbrzymiej granicy. Bałkany były dla cesarza niezwykle ważne. Stanowiły rezerwuar zasobów tak potrzebnych w sytuacji licznych kryzysów w Azji Mniejszej.
Bitwa
Do starcia pod Sirmium doszło 8 lipca 1167 roku. Bizancjum wykorzystało do walki całą paletę sił jaką miało do dyspozycji. W walce brali udział warescy najemnicy, cieszący się już statusem wojska elitarnego, serbscy piechurzy i konnica z Bliskiego Wschodu. Bizancjum miało dużą przewagę nad Węgrami: aż dwadzieścia pięć tysięcy ludzi do piętnastu. Bizantyjczycy sprowokowali Węgrów do ataków na swoje pozycje za pomocą ostrzału ich formacji. Następnie pozorowali odwrót by skusić Węgrów do niepotrzebnej szarży. Gdy Węgrzy zaatakowali wojska Cesarskie przegrupowały się i zaatakowały. Wybuchła panika, która doprowadziła do porażki Węgrów.
Skutek porażki
Klęska Węgier pod Sirmium spowodowała, że finalnie doszło do uzależnienia Węgier od Cesarstwa. Państwo musiało płacić trybut cesarzowi i dostarczać mu posiłków wojskowych. Kościół na Węgrzech musiał uznać zwierzchnictwo Konstantynopola.
