Septymiusz Sewer (panował od 4 IV 193 do dnia śmierci – 4 II 211) doszedł do władzy po zawziętej walce w wojnie domowej, jaka rozgorzała w Imperium Romanum po upadku dynastii Antoninów. Prowadził zrównoważoną politykę inwestowania w prowincjach Cesarstwa, ze szczególnym uwzględnieniem rozwoju prowincji, z jakiej pochodził – Afryki. Z dużymi sukcesami prowadził działania wojenne na rzymskim Bliskim Wschodzie, co w dłuższej perspektywie było elementem bardzo ciekawego procesu przenoszenia się ciężaru imperium na Wschód.
W grudniu 192 roku cesarz Kommudus został zamordowany. Zakończyła swoje panowanie rządząca Cesarstwem dynastia Antoniów. Podczas walk w wojnie domowej Septymiusz zniszczył Bizancjum greckie miasto nad Złotym Rogiem. Prowadził walki na Bałkanach spychając oddziały innego pretendenta do tronu Nigra poza Europę.
Cesarz wojownik
Septymiusz Sewer skutecznie odbijał z rąk Arsacydów kolejne pozycje na mapie Bliskiego Wschodu. Już w 195 roku Rzymianie zamienili w prowincję Osroenę, która dotychczas była królestwem klienckim imperium. Cesarz wyjechał na zachód, gdzie rozbił wojska konkurenta do tronu pod Lugdunum w lutym 197 roku. Następnie powrócił na wschód, aby dokończyć rozprawę z Partami.
W latach 197 – 198 podczas wojny z Arsacydami wojska rzymskie dotarły aż do Ktezyfontu i zniszczyły tę wspaniałą stolicę Partów w Mezopotamii. Na innych granicach również nie dawał pola do popisu wrogom imperium Rzymian. Pierwszy z Sewerów przesunął granice rzymskie w Afryce przybliżając je do północnych rubieży Sahary w latach 204 – 205 tym samym odpychając plemiona koczowników pustoszących szybko rozwijające się ziemie rzymskiej Afryki.
Sprawa pretorianów
Cesarz zreformował oddziały pretorianów, elitarnej gwardii cesarskiej, które oskarżał o zamieszanie, jakie wybuchło na skutek mordu na Kommodusie. Pretorianie mieli od jego czasów stacjonować w Castra Albana – obozowisku zlokalizowanym w starożytnym mieście Alba Longa położnym 25 km od Rzymu. Mieli oni jeszcze dać o sobie znać w następnym stuleciu – obalając i wynosząc do władzy kolejnych władców.
Panowanie Septymiusza kończyło się w czasach ataków barbarzyńców w Brytanii. Cesarz odpowiedział w 208 roku okrutnymi represjami. Niszczył majątki plemion z północy i mordował ich członków. Jego taktyka okazała się skuteczna i na Wyspie na długo zapanował pokój. Władca zmarł w 211 roku w Eboricum w Brytanii.
Septymiusz Sewer założył jedną z najpotężniejszych dynastii w historii Cesarstwa Rzymskiego. Zreorganizował administrację, stworzył nowe jednostki wojskowe, prowadził aktywną politykę zagraniczną na Bliskim Wschodzie. Choć wcześniej sam podczas wojny domowej nakazał zniszczyć starą grecką osadę Bizancjum to jednak jemu zawdzięczamy decyzję o odbudowie miasta. Septymiusz, niezwykły cesarz z odległej Afryki, odbudował miasto, które z biegiem czasu miało zmienić nazwę i stać się symbolem nowego Cesarstwa…
