12 lipca miało miejsce prawdopodobnie ostatnie spotkanie pomiędzy ustępującą kanclerz Angelą Merkel (26 września będą wybory w Niemczech) a Wołodymyrem Zełenskim. Znacząca była kwestia rozmów pokojowych w formacie normandzkim, których Niemcy są uczestnikiem. Jednakże kluczowym tematem poruszanym przez strony była kwestia rurociągu Nord Stream 2, który omija Ukrainę.
Kanclerz Merkel stwierdziła, że Ukraina nadal będzie państwem tranzytowym dla transportu surowców energetycznych. Jednakże ta deklaracja nie zakładała wycofania się Berlina z rosyjskiego projektu energetycznego Nord Stream 2.
Niejednoznaczna postawa Niemiec
Taka niejednoznaczna postawa Berlina wywołuje obawy w Kijowie, szczególnie w kontekście ostatnich prób dyplomacji niemieckiej dążącej do wznowienia dialogu z Moskwą. Na ostatnim Szczycie Rady Unii Europejskiej w Brukseli Niemcy i Francja zaapelowały do pozostałych państw Unii Europejskiej o wznowienie spotkań z prezydentem Rosji w formacie szczytu Unia Europejska – Rosja. Te spotkania były organizowane do 2014 roku, kiedy nastąpiła aneksja Krymu przez Rosję.
Prezydent Zełeński zaapelował do kanclerz Merkel o włączenie kwestii energetycznych do rozmów pokojowych w formacie normandzkim, podczas których omawiane są warunki pokoju w Donbasie. Jednakże najbliższy szczyt w ramach formatu odbędzie się z udziałem nowego kanclerza Niemiec. Jednocześnie Merkel uznała jednak, że format ten nie powinien być wykorzystywany do innych zagadnień niż kwestia pokoju w Donbasie.
Rola Trójmorza w relacjach Berlin-Kijów
Przyszłość relacji pomiędzy Berlinem a Kijowem będzie realizowana już przez nowy rząd, jednakże w polityce niemieckiej istnieje pewien konsensus wśród czołowych partii, które mogą tworzyć przyszłą koalicję, w kwestiach związanych z polityką zagraniczną.
Przyszłość relacji niemiecko – ukraińskich będzie zależała również od wielu czynników międzynarodowych, w tym postawy innych państw Unii Europejskiej, z którymi Berlin będzie mógł tworzyć stabilną koalicję. Dużą rolę do odegrania w tym kontekście mogą mieć państwa Inicjatywy Trójmorza. Powodzenie tego projektu, w którym mogą być również realizowane elementy polityki wobec Ukrainy, może sprawić że Berlin zdecyduje się na prowadzenie polityki w duchu współpracy euroatlantyckiej a nie pewnego rodzaju „koncertu mocarstw”, w którym polityka wobec Kijowa byłaby realizowana w oparciu o strategiczny sojusz z Moskwą.
Fot. Володимир Зеленський/Twiter
