Porozumienie niemiecko-amerykańskie dotyczące ukończenia rosyjskiego projektu gazowego Nord Stream 2 stanowi ważne zwycięstwo Kremla w budowie strategicznych relacji pomiędzy Moskwą a państwami Europy Wschodniej.
Zakładając nawet wprowadzenie pewnych mechanizmów, które miałyby ograniczać możliwość wykorzystywania gazu jako narzędzia politycznego ze strony Rosji w dłużej perspektywie nie będą skuteczne.
Gazociąg Nord Stream 2 będzie stanowił integralną część systemu dostaw gazu z Rosji do państw Europy Zachodniej i w dłużej perspektywie może stanowić najistotniejszą część hubu gazowego jakim będą Niemcy. Stąd w dłuższej perspektywie przy założeniu nawet okresów ochronnych na dostawy gazu przez Ukrainę będzie powiększał zależność Europy od rosyjskiego gazu.
Wyzwanie dla wschodniej flanki
Dotychczasowa infrastruktura gazowa, która przebiega przez państwa Europy Środkowo-Wschodniej stanowi dla nich zabezpieczenie, że żadne porozumienie w kwestiach energetycznych pomiędzy państwami Europy Zachodniej a Rosji nie może dojść do skutku.
Państwa tak zwanej wschodniej flanki NATO muszą w obecnej sytuacji wypracować nowe rozwiązania, które spowodują, że ewentualna agresja Rosji nie będzie miała racji bytu. W wymiarze symbolicznym może to być obecność amerykańskich żołnierzy w państwach Europy Środkowo-Wschodniej. Jednakże ta obecność musi mieć charakter stały.
Słabość Zachodu
Jednakże Nord Stream 2 jest projektem politycznym Rosji, który wymierzony jest przede wszystkim w dawne europejskie państwa Związku Radzieckiego niebędące członkami UE i NATO. W szczególności Ukraina znajdująca się w stanie wojny z Rosją jest narażona na dalsze bezpośrednie ataki Rosji zarówno w formie hybrydowej z wykorzystaniem separatystów w Donbasie, jak również podjęcie bezpośrednich działań zbrojnych, które doprowadzą do zdobycia przez Rosję terenów od Doniecka po Odessę i odcięciem Kijowa od Morza Czarnego.
Porozumienie Stanów Zjednoczonych z Niemcami stanowiło dowód słabości Zachodu w procesie przeciwdziałania ekspansywnej polityce Moskwy. Rosja może prowadzić dalsze działania, które będą nakierowane na zmniejszanie szans aspiracji europejskich takich państw jak Ukraina czy Mołdawia a posiadanie kontroli nad jednym z głównych nośników energetycznych do Europy Zachodniej będzie to zadanie ułatwiało.
