Wraz z inwazją III Rzeszy i jej sojuszników na Związek Sowiecki szybko okazało się, że ludność żydowska zamieszkująca obszary zajmowane przez zwycięskie armie staje się obiektem zainteresowania nowych panów tych terytoriów. W wielu miejscach by usprawiedliwić eksterminację celowo podjudzano miejscowych by zabijali swoich żydowskich sąsiadów. Pogromy często skrupulatnie rejestrowały niemieckie ekipy filmowe. Ich właściwą intencją było pokazanie widzom jak bardzo miejscowi nienawidzą Żydów utożsamianych, w narodowosocjalistycznej propagandzie, z komunistami. Porządek zaś zaprowadzały dopiero siły niemieckie, które „zabezpieczały” „pogromowe” miasta i wsie. Dopiero oddzieleni od swoich sąsiadów Żydzi mogli egzystować w specjalnie do tego wydzielonych dzielnicach. Niemiecka propaganda wzbijała się na wyżyny wirtuozerii. Po tragicznych wydarzeniach pogromu w Kownie Żydzi mieli zamieszkać w getcie…
Powstanie getta
Informację o powstaniu getta w Kownie ogłoszono 10 lipca 1941 roku. Żydzi mieli się przeprowadzić do wyznaczonej strefy osiedlenia do 15 sierpnia. Żydzi w Kownie mieli zamieszkać w dzielnicy Wiliampol. W chwili powstania w getcie znalazło się prawie trzydzieści tysięcy ludzi. Getto w Kownie nie różniło się specjalnie od innych gett w okupowanej przez Niemcy Europie. Administracją w getcie kierował Judenrat. Potworne żniwo zbierały choroby i niedożywienie.
Zbrodnie
Niemcy pierwszych działań o charakterze ludobójczym dopuszczali się już kilka dni po formalnym początku funkcjonowania getta. Już 18 sierpnia rozstrzelali ponad pół tysiąca przedstawicieli lokalnej inteligencji w specjalnej zbrodniczej akcji właśnie o nazwie „Inteligencja”. Już w pierwszych dniach października 1941 roku Niemcy wymordowali prawie dwa tysiące Żydów, a pod koniec tego miesiąca kolejne dziewięć zmniejszając obszar dzielnicy żydowskiego zasiedlenia. W miarę jak „zmniejszała” się dzielnica zasiedlenia Niemcy likwidowali żydowską administrację i przekształcili część centralną getta w obóz koncentracyjny KL Kauen ,co miało miejsce latem 1943 roku.
Kartka z kalendarza. 10 VIII 843 – Traktat z Verdun
Finał
Resztki administracji żydowskiej Niemcy wymordowali w marcu 1944, co formalnie kończyło istnienie getta. Pozostałych w mieście Żydów wywieziono w lipcu 1944 z Kowna. Sowiecka ofensywa letnia spowodowała, że do Kowna w zawrotnym tempie zbliżały się oddziały Armii Czerwonej. Dzielnica przestała istnieć, gdy 8 lipca 1944 wywieziono do obozów koncentracyjnych Dachau i Stutthof ostatnich jeszcze żyjących Żydów.
