Kartka z kalendarza. 27 VII 811 – Staurakios cesarzem

Podziel się tym wpisem:

Zwyczaj koronowania na współrządcę małoletniego był stosowany z powodzeniem przez wielu cesarzy z różnych dynastii Cesarstwa Rzymskiego na przestrzeni wielu stuleci. Zabieg ten pozwalał na płynną sukcesję władzy w państwie na wypadek przedwczesnej śmierci panującego i tym samym chronił imperium przed krwawymi wojnami domowymi. Nikefor I panujący w latach 802 – 811 koronował na współrządcę swojego syna Staurakiosa w grudniu 803 roku. Jak się okazało była to bardzo dobra decyzja. Pozwoliła bowiem na utrzymanie ciągłości władzy po potwornej klęsce wojsk cesarskich w wielkiej bitwie z Bułgarami pod Wyrbicą 26 VII 811 roku.

Bitwa pod Wyrbicą

24 VII licząca kilkadziesiąt tysięcy ludzi kolumna wojsk cesarskich natknęła się na przegrodę podczas przemarszu z Pliski w kierunku Serdiki. Zaniepokojony cesarz nakazał przygotowanie do noclegu i wystawienie straży. Dzień później wzmocniono fortyfikacje obozu szykując się do ewentualnego ataku Bułgarów. Część sił cesarskich wypuściła się za las okalający dolinę w celu splądrowania i wymordowania okolicznych bułgarskich osad. W tym czasie chan Krum zebrał pozostałe mu po klęsce w stolicy wojska, wezwał na pomoc żyjących jeszcze na Bałkanach Awarów i okoliczne plemiona słowiańskie. Przygotowawszy armię zdecydował się 26 VII 811 na szturm na obóz. Atak był sprytnie zaplanowany i nastąpił bezpośrednio na część zamieszkaną przez urzędników i samego cesarza Nikefora I. Mimo straży rozstawionych na obrzeżach obozu zaskoczenie było całkowite. Bułgarzy wymordowali całe kierownictwo armii i zmasakrowali oddziały stacjonujące w dolinie. Losy samego cesarza są nieznane, zginął prawdopodobnie już w pierwszych minutach uderzenia. Uciekający żołnierze cesarscy tratowali się nawzajem próbując sforsować przylegający do obozu strumień i bagno wokół jego rozlewiska. Ci, którzy próbowali dalej przedzierać się na południe w kierunku Serdiki, natknęli się na palisadę zabezpieczającą wyjście z doliny i tam ponieśli śmierć.

>>>Czytaj: KARTKA Z KALENDARZA. 26 VII 1918 – ROZWIĄZANIE POLSKIEJ ODDZIELNEJ BRYGADY NA KAUKAZIE<<<

Po tragedii            

W obozowisku zginął Nikefor, lecz jego syn przeżył. Ciężko ranny w szyję Staurakios został uratowany przez swoich żołnierzy. Wojskowi przetransportowali nowego władcę do Adrianopola daleko od frontu walk z Bułgarami. Później cesarz wrócił do Konstantynopola. Wielu dworzan widząc jego stan zastanawiało się jaka będzie jego przyszłość i przyszłość państwa. Szybko okazało się, że armia miała własne plany co obsady tronu… 

Skip to content